نماز توجه به خدا است  حركتی است رو به بالا و صعود به سوی( اللَّه) انسان با نواختن آهنگ (اللَّه‏اكبر) دل خویش را به مقام قرب الهی رهنمون میدارد. خداوند دستور نماز را به بندگانش ابلاغ نموده است.( أقم الصلاة لذكری)  نماز را برای یاد من به پا دارید. این آیه بیانگر آن است كه مهم‏ترین دلیل امر به نماز، به یاد خدا بودن است.

یاد خداوند آثار و بركات زیادی در زندگی دنیوی و اُخروی انسان دارد كه از آن جمله آرامش در زندگی است.و مهم‏ترین چیزی كه انسان در زندگی جستجو می‏كند  رسیدن به آرامش است.در جای دیگر پس از بیان نماز و ذكر و یاد خداوند بشارت می‏دهد كه  (عسی أن یبعثك ربّك مقاماً محموداً ) امید است خداوند تو را به مقام ارجمند برانگیزد.

 امام صادق(ع) فرمود: از جمله فلسفه نماز این است كه به یاد خدا بپردازید تا از او غافل نشوید و یاد او از میان نرود.تجربه و حیات بشری نشان داده است كه هر امری كه دارای نظم و آهنگ خاصی نباشد و كیفیت آن بر عهده خود انسان گذاشته  شود، كم كم رو به زوال می‏رود و به دست فراموشی سپرده می‏شود.

 حال اگر نماز واجب نمیشد و تشکر از خداوند به خود انسان واگذار میشد آیا خیلی از افراد آن را فراموش نمی‏كردند. البته خداوند به  این تشکرها و نمازها نیازی ندارد و چیزی  عائد او نمی‏شود، بلكه تمامی سودش به خود ما بر می‏گردد، ولی آیا مشغله‏های گوناگون و زیبایی‏های دنیا اجازه توجه به حضرت حق را در انسان فراهم می‏نمود؟

 به راستی هر یك  از ما مسلمانان چه مقدار به نمازهای مستحبی اهتمام داریم.در حالی که آن‏ها نیز تشكر از خداوند است، پس چرا به جا نمی‏آوریم  با این كه بسیار محدود  و اختیاری ا ست پس برای نماز فوائد بسیار زیادی مترتب است كه یكی از آن‏ها تشكر از خالق است و راه وصول به آن اقامه نماز است.

منابع: سوره طه  آیه 14- اسراء  آیه 79 -شیخ صدوق خصال ج 2 ص 532- علل الشرایع  ص