سلامت

تحقیقات نشان داده است که کپساسین به عنوان فعال ترین عنصر موجود در فلفل ، سبب کاهش میزان کلسترول خون و کاهش شدت سیگنال های درد در بدن می شود. این ماده همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی (که سلول های شما را از آسیب های رادیکالهای آزاد محافظت می کند) و ضد باکتریایی نیز دارد.

 فلفل قرمز يكي از گياهان بسيار مفيد درماني است . فلفل قرمز را نبايد با فلفل سايه يا سركه و يا خرد ل كه هر يك به نوعي در رديف چاشني هاي تند هستند اشتباه كرد ، زيرا اينها محرك هستند در صورتي كه فلفل قرمز ارامبخش و مسكن است . مثلا گرد فلفل قرمز را براحتي مي توان روي زخمهاي باز يا كهنه گذارد و بسيار شفا بخش است و هيچ گونه تحريكي نمي كند . ولي فلفل سياه و خردل و سركه اگر روي زخم گذارده شد تحريك مي كنند و خاصيت التيام زخم ندارند. ضماد آن براي روماتيسم و التهابها و ذات الجنب به صورت استعمال خارجي و در برخي موارد حتي به صورت مصرف داخلي بسيار كمك مي كمند . در مصرف داخلي درعين حال كه نيرو بخش است ضد اسپاسم نيز مي باشد . براي كليه طحال و لوزالمعده مفيد است در موارد قفل شدن فك ها كه در برخي موارد رخ ميدهد اثر مفيد دارد .

در مورد يبوست گرد فلفل قرمز مفيد است زيرا حركت دودي كشل روده ها را تحريك مي كند . براي حصول اين منظور هر روز به مقدار كم بايد با غذا مصرف شود . در سرماخوردگي ها مصرف فلفل قرمز با دوز بالا اثر مفيد و سريع دارد . منظور از دروز بالا در حدو 600 ميلي گرم تا يك گرم است. بديهي است دوز بالابراي اشخاص مختلف فرق مي كند برخي بيشتر از ديگران احتيا ج دارند . براي تسكين سرفه هاي شديد بخصوص در مواردي كه اخلاط زايدي در بيماري تنفسي هست فلفل قرمز در بيرون انداختن اخلاط بسيار كمك مي كند و در نتيجه سرفه رفع مي شود فلفل قرمز در موارد حمله هاي خفگي مبتلايا ن به اسم اثر مفيد دارد . ( البته اگر الرژي نداشته باشند. )

خواص فلفل

فلفل پرزهاي چشايي را تحريک مي‌ کند و پيامي ‌به معده مي ‌فرستد که باعث ترشح اسيد هيدروکلوريک و در نتيجه هضم بهترغذا مي ‌شود. اسيد هيدروکلوريک براي هضم پروتئين ‌ها و ديگر مواد غذايي در معده ضروري است.

هنگامي ‌که مقدار اسيد هيدروکلوريک بدن کافي نباشد، غذا به مدت طولاني در معده باقي مي ‌ماند که منجر به سوء هاضمه مي ‌شود. به‌ علاوه، فلفل تعريق و ادرار را افزايش مي ‌دهد. فلفل همچنين اثرات مفيد آنتي اکسيدان و آنتي باکتريال مؤثر را در خود نشان داده است.

سياه، سفيد، قرمز، سبز

رنگ فلفل به زمان برداشت و شيوه ي عمل آوردن آن بستگي دارد.

* رايج‌ ترين نوع فلفل، فلفل سياه است که براي تهيه آن بايد ميوه‌ هاي فلفل را زماني چيد که نارس و رنگ شان هنوز سبز است. دانه ‌ها در جريان تخمير و خشک شدن چروکيده و سياه رنگ مي ‌شوند.

* ديگر نوع متداول، فلفل سفيد است. براي به دست آوردن فلفل سفيد، دانه ‌ها هنگام برداشت بايد کاملا رسيده و به رنگ کبود متمايل به قرمز تيره باشند. دانه‌ ها را در آب قرار مي‌ دهند تا خيس بخورند. سپس تنها مغز دانه‌ ها باقي مي ‌مانند که در جريان خشک شدن رنگ سفيد متمايل به زرد پيدا مي‌ کنند.

* فلفل قرمز نيز از ميوه‌ هاي کاملا رسيده گياه فلفل به دست مي ‌آيد، با اين تفاوت که فرايند خشک کردن دانه ‌ها بايد سريع انجام گيرد.

فلفل با تحریک ترشح آنزیم های گوارشی در معده و نابودی باکتری هایی که می توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقویت می کند.

خاصیت ضد باکتری فلفل، همچنین از اسهال ناشی از عفونت جلوگیری می کند.

این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان سبب رقیق و نازک شدن خلط و خارج شدن آن از ریه ها می شد. از آنجا که این گیاه بافت ریه را تقویت می کند، در نتیجه برای بیماران مبتلا به آمفیزم(بیماری اتساع و بزرگ شدن ریه ها) نیز مفید است.